• Chroń serce: podaj 10 ml 10% chlorku wapnia
• Przesuń jony potasu do komórek: podaj 10 jednostek krótkodziałającej insuliny i 25 g glukozy
• Przesuń jony potasu do komórek: podaj 50 mmol wodorowęglanu sodu
• Przesuń jony potasu do komórek: podaj 0,5 mg salbutamolu
• Usuń potas z organizmu: rozważ hemodializę
Potwierdź hiperkaliemię w analizatorze parametrów gazometrii krwi, jeśli jest dostępny.
• Chroń serce: podaj 10 ml 10% chlorku wapnia w szybkim bolusie dożylnym. W opornym na leczenie lub przedłużającym się zatrzymaniu krążenia rozważ podanie kolejnej dawki chlorku wapnia.
• Przesuń jony potasu do komórek: podaj 10 jednostek krótkodziałającej insuliny i 25 g glukozy w szybkim bolusie dożylnym. Monitoruj stężenie glukozy we krwi. Podaj wlew 10% glukozy z szybkością zależną od glikemii, tak aby zapobiec hipoglikemii.
• Przesuń jony potasu do komórek: podaj 50 mmol wodorowęglanu sodu (50 ml 8,4% roztworu) w szybkim bolusie dożylnym.
• Przesuń jony potasu do komórek: podaj 0,5 mg salbutamolu w szybkim bolusie dożylnym.
• Usuń potas z organizmu: rozważ hemodializę w przypadku zatrzymania krążenia spowodowanego hiperkaliemią oporną na leczenie lub rozważ zastosowanie mechanicznych urządzeń do uciskania klatki piersiowej, gdy RKO się przedłuża.
• Rozważ zastosowanie pozaustrojowych technik podtrzymywania funkcji życiowych (ECLS) lub pozaustrojowej RKO (eCPR).
Hiperkaliemia nie zawsze musi prowadzić do zatrzymania krążenia, dlatego staramy się reagować odpowiednio w każdym stadium:
Następnie należy również odpowiednio zadbać o zapobieganie nawrotom hiperkaliemii.
Łańcuch przeżycia, czyli kluczowe czynności, które należy wykonać, aby zwiększyć szansę na przeżycie osoby z nagłym zatrzymaniem krążenia:
Wstrząs septyczny to ciężka sepsa z utrzymującą się hipotensją (niedociśnieniem) oporna na resuscytację płynową, wymagająca podania wazopresorów (leków obkurczających naczynia krwionośne).