Defibrylację wykonuje się u pacjentów, u których doszło do zatrzymania krążenia w wyniku migotania komór oraz częstoskurczu komorowego bez tętna.
Jeżeli AED to zaleci lub na monitorze EKG defibrylatora manualnego stwierdza się VF (migotanie komór) lub pVT (częstoskurcz komorowy bez tętna)– należy wykonać defibrylację. Wytyczne zalecają użycie dużych samoprzylepnych elektrod do wykonania defibrylacji oraz skrócenie do niezbędnego minimum przerw przed defibrylacją i po defibrylacji. Warto zaznaczyć, że w większości szpitali, ze względów ekonomicznych używa się wyładowania wykonuje się z łyżek (są one wielokrotnego użytku, w przeciwieństwie do elektrod).
Jeżeli podczas oceny rytmu serca stwierdzono, że nie ma wskazań do defibrylacji, należy natychmiast rozpocząć RKO. Rytmy nie do defibrylacji to asystolia i czynność elektryczna bez tętna (PEA). Ocenę rytmu należy wykonywać po każdych 2 minutach prowadzenia RKO. W trakcie kolejnych ocen rytmu badanie tętna należy wykonać tylko wtedy, jeśli na monitorze występuje rytm zorganizowany, potencjalnie mogący zapewnić prawidłową pracę serca.
Przeciwwskazania bezwględne