Zatrucie kokainą może prowadzić do ostrej niewydolności serca, niedokrwienia i zawału serca, niedokrwienia OUN lub krwotoku wewnątrzczaszkowego, niedokrwienia i zawału jelit, zawału płuca, śledziony i nerek, śpiączki, wystąpienia ostrych zespołów sympatykomimetycznego i serotoninowego, rabdomiolizy, ostrego uszkodzenia nerek, skurczu oskrzeli, obrzęku płuc, a nawet odmy opłucnowej; zdarza się rozwarstwienie i pęknięcie aorty. Powikłania wynikają przede wszystkim ze skurczu naczyń i nagłego wzrostu ciśnienia.

Objawy przewlekłego zatrucia to kardiomiopatia rozstrzeniowa (w wyniku przyspieszonej progresji miażdżycy tętnic wieńcowych i przerostu lewej komory), uszkodzenie błony śluzowej z perforacją przegrody nosa przy zażywaniu donosowym, krwotoczne zapalenie pęcherzyków płucnych przy zażywaniu wziewnym, objawiające się kaszlem i dusznością, z towarzyszącym bólem w klatce piersiowej, krwiopluciem, gorączką, skurczem oskrzeli i eozynofilią.

Leczenie jest głównie objawowe - sedacyjne (benzodiazepiny), hipotensyjne (np. fentolamina, nitroprusydek sodu), wyrównywanie zaburzeń elektrolitowych, leczenie rabdomiolizy i innych powikłań.
W leczeniu uszkodzenia śluzówki nosa można zastosować płukanie roztworem 0.9% NaCl.