Częstoskurcz z wąskimi zespołami QRS:

1) stymulacja nerwu błędnego, jeśli nieskuteczne, to:

2) adenozyna, gdy nieskuteczna:

3) werapamil/beta-bloker, gdy nieskuteczne:

4) kardiowersja

‍

Częstoskurcz z szerokimi zespołami QRS:

1) amiodaron/prokainamid, gdy nieskuteczne:

2) kardiowersja

‍

Niemiarowy częstoskurcz - w większości przypadków podejrzenie migotania przedsionków

esmolol/metoprolol - bardziej skuteczne w zwalnianiu akcji serca aniżeli przerywaniu tachykardii LUB

werapamil lub diltiazem - należy unikać u pacjentów z objawami niestabilności hemodynamicznej, ze zmniejszoną LVEF (<40%) LUB

amiodaron/digoksyna - jeśli objawy niewydolności serca

‍

Niemiarowy częstoskurcz -Torsade de Pointes (TdP):

magnez - może przerywać epizody TdP bez konieczności skracania odcinka QT, nawet jeśli jego stężenie w surowicy krwi jest prawidłowe

‍

W jaki sposób stosujemy te procedury i leki?

Stymulacja nerwu błędnego - dmuchanie w 10 ml strzykawkę z siłą dostateczną, aby przesunąć tłok strzykawki, najlepiej w pozycji leżącej z uniesionymi kończynami dolnymi, zanurzenie twarzy w zimnej wodzie, masaż zatoki szyjnej, wywoływanie odruchu wymiotnego

Adenozyna - bolusy (popychane solą fizjologiczną, tzw. technika dwóch strzykawek) 6 :12: 18 mg iv.

Amiodaron - 300 mg iv w ciągu 10-60 minut w zależności od okoliczności – następnie wlew 900 mg w ciągu 24h

Werapamil - 0,075-0,15 mg/kg iv (dawka przeciętna 5-10mg) w ciągu 2 minut

Diltiazem - 0,25 mg/kg iv (dawka przeciętna 20 mg) w ciągu 2 minut

Esmolol - 0,5 mg/kg iv w bolusie lub 0,05-0,3 mg/kg/min we wlewie

Metoprolol - 2,5-15 mg podawany w 2,5-mg bolusach iv

Prokainamid - 10-15 mg/kg iv w ciągu 20 minut

Magnez - 2 g w ciągu 10 minut. Dawkę można powtórzyć raz, gdy zajdzie konieczność.