1. Wstrząs
2. Omdlenie
3. Niedokrwienie mięśnia sercowego
4. Ciężka niewydolność serca
Jednak gdy występuje któryś z 4 niepokojących objawów, należy podjąć pilnie podjąć działania.
W przypadku częstoskurczów:
• Kardiowersja (wyładowanie skoordynowane z załamkiem R), do 3 prób. Częstoskurcz komorowy z tętnem zazwyczaj dobrze reaguje na energię o wartości 120-150 J dla pierwszej próby kardiowersji, częstoskurcz nadkomorowy - 70-120 J. W następnych wyładowaniach należy rozważyć zwiększenie energii). U pacjentów przytomnych zabieg wykonuje się w sedacji/analgosedacji.
Jeśli nieskuteczna:
• amiodaron 300 mg iv w ciągu 10–20 min lub prokainamid 10–15 mg/kg w ciągu 20 min
• Powtórz kardiowersję
W przypadku bradykardii:
Atropina 500 μg iv
Jeśli nieskuteczne rozważ:
• atropinę 500 μg iv (powtarzaj do maksymalnej dawki 3 mg) - za granicą powszechnie stosuje się glikopyrolat (zamiast atropiny)
• izoprenalinę 5 μg/min iv
• adrenalinę 2–10 μg/min iv
• leki alternatywne (aminofilina, dopamina, insulina - jeśli bradykardia spowodowana jest przedawkowaniem beta-blokerów lub blokerów kanałów wapniowych (tradycyjnie wymieniany glukagon ma mniejszą skuteczność)
• stymulację mechaniczną, przezskórną i endokawitarną
W przypadku wystąpienia zaburzeń rytmu serca u pacjenta, którego stan jest stabilny. można zasięgnąć opinii kardiologa lub innego doświadczonego w tej dziedzinie lekarza.
Łańcuch przeżycia, czyli kluczowe czynności, które należy wykonać, aby zwiększyć szansę na przeżycie osoby z nagłym zatrzymaniem krążenia:
Wstrząs septyczny to ciężka sepsa z utrzymującą się hipotensją (niedociśnieniem) oporna na resuscytację płynową, wymagająca podania wazopresorów (leków obkurczających naczynia krwionośne).