Jak leczyć zatorowość płucną, w zależności od stopnia ryzyka?
- Zatorowość płucna niskiego/pośredniego ryzyka - leczenie przeciwkrzepliwe:
- Zatorowość płucna wysokiego ryzyka - leczenie przeciwkrzepliwe, fibrynolityczne lub zabiegowe
Dowiedz się więcej
Leczenie przeciwkrzepliwe:
W warunkach szpitalnych obejmuje podaż heparyny niefrakcjonowanej (HNF) 80 IU/kg w bolusie.
Można stosować również
- heparynę drobnocząsteczkową (np. enoksaparyna 1 mg/kg s.c. x 2/dobę)
- dabigatran 150 mg 2 ×/d
- rywaroksaban - 15 mg 2 ×/d przez 3 tyg., następnie 20 mg 1 ×/d
- apiksaban 10 mg 2 ×/d przez 7 dni, następnie 5 mg 2 ×/d
Leczenie trombolityczne
Należy włączyć je u pacjentów wysokiego ryzyka. Najczęściej stosuje się alteplazę (rt-PA)
- 100 mg przez 2 h lub
- sposób przyspieszony: 0,6 mg/kg przez 15 min (maks. dawka 50 mg).
Leczenie zabiegowe
Jeżeli:
- istnieją przeciwwskazania do leczenia trombolitycznego lub było ono nieskuteczne
- w przypadku ruchomej skrzepliny w prawej komorze lub prawym przedsionku
należy wykonać embolektomię płucną klasycznie lub (preferencyjnie) wewnątrznaczyniowo - embolektomię przezskórną
Źródła
Kliknij, żeby skopiować!
.svg)
