Benzodiazepiny to leki wykazujące działanie depresyjne na OUN. Zwiększają one stymulację receptora GABA-ergicznego, co powoduje napływ jonów Cl- do komórki nerwowej, jej hiperpolaryzację i zmniejszenie pobudliwości. Objawia się to działaniem przeciwlękowym, nasennym oraz przeciwdrgawkowym, choć poszczególne leki z tej grupy różnią się profilem i siłą działania, a także czasem półtrwania.

‍

Benzodiazepiny ze względu na profil działania, dzielimy na: 

• o silniej zaznaczonym charakterze nasennym i uspokajającym (flunitrazepam, nitrazepam, estazolam), 
• o silniejszym działaniu przeciwlękowym (medazepam, prazepam, alprazolam),
• o silniejszym działaniu przeciwdrgawkowym (diazepam, klonazepam).

‍

Ze względu na czas półtrwania wyróżnia się BZD o czasie działania: 

• długim (> 24 h) - np. diazepam, klorazepan, klonazepam,
• średnim - np. estazolam, bromazepam,
• krótkim (< 5 h) - np. alprazolam, oksazepam, midazolam.

‍

Benzodiazepiny wskazane są w leczeniu nasilonego lęku, bezsenności, łagodzeniu objawów odstawiennych w alkoholizmie, w premedykacji do zabiegów diagnostycznych i chirurgicznych, sedacji pooperacyjnej, a także w stanach zwiększonego napięcia mięśniowego. Są lekami pierwszego wyboru w przerywaniu stanu padaczkowego, a także stosowane są pomocniczo w leczeniu przewlekłym niektórych typów padaczki.