Cewnikowanie powinno odbywać się po dokładnym umyciu i zdezynfekowaniu okolic genitaliów, w sterylnych rękawiczkach. Ręka dominująca powinna zostać jałowa do końca trwania procedury. Druga ręka po dotknięciu genitaliów staje się niejałowa i nie powinna dotykać ręki dominujące, ani jałowego sprzętu.
Na końcówkę cewnika nakłada się żel z lidokainą. Żel ten można również podać do cewki moczowej. Cewnik wprowadza się płynnym ruchem, delikatnie rotując. Wypływ moczu do worka jest oznaką prawidłowego położenia cewnika. Następnie napełnia się balon (zwracając uwagę czy nie jest to bolesne dla pacjenta - cewnik może się wycofać do cewki moczowej!), a w przypadku mężczyzn dodatkowo ściąga napletek na żołądź penisa (przeciwdziałanie powstaniu załupka po cewnikowaniu).
W przypadku oporu podczas wprowadzania należy wycofać cewnik, wybrać cewnik sztywniejszy, większy, innego typu (np. Tiemanna) i/lub poprosić o pomoc bardziej doświadczonego lekarza (najlepiej urologa).
Łańcuch przeżycia, czyli kluczowe czynności, które należy wykonać, aby zwiększyć szansę na przeżycie osoby z nagłym zatrzymaniem krążenia:
Wstrząs septyczny to ciężka sepsa z utrzymującą się hipotensją (niedociśnieniem) oporna na resuscytację płynową, wymagająca podania wazopresorów (leków obkurczających naczynia krwionośne).