Warto przypomnieć, że rytmy, podczas których wykonujemy defibrylację to migotanie komór (VF) oraz częstoskurcz komorowy bez tętna (pVT).
Energia defibrylacji powinna wynosić pomiędzy 120-360 J - na pierwszą defibrylację zalecana jest energia minimum 150 J, a do kolejnych stałą lub zwiększoną wartością.
W nawracającym lub opornym migotaniu komór zalecane jest zwiększenie energii defibrylacji podczas kolejnych wyładowań.
W nawracającym migotaniu komór można też zastosować alternatywne ułożenie elektrod - przednio-tylne: okolica przedsercowa i plecy, tuż poniżej lewej łopatki.
Dodatnie ciśnienie końcowo-wydechowe (PEEP) może zmniejszać skuteczność defibrylacji poprzez zwiększenie impedancji transtorakalnej (upowietrznione płuca oddalają serce od ściany klatki piersiowej, zwiększając opór).
W związku z tym należy:
- minimalizować PEEP, zmniejszając jego nastawy na respiratorze
- zwiększając czas trwania wydechu (stosunek I:E), zwłaszcza u pacjentów z obturacją (astma, POCHP)
- w razie potrzeby stosować wyższe energie wyładowania
Przeciwwskazania bezwględne